Meer dan een kilo in een uur

Tussendoor waren Marina en ik nog een keer het bos ingetrokken met een paar plastic bakjes. Samen plukten we meer dan een kilo bosbessen in een uur tijd. De helft ging in de taart, de andere helft later in de yoghurt. Binnenkort maar eens met ons allen een paar uurtjes plukken. Wél goed insmeren tegen de muggen!

Zeven koekjes en een opera

Inmiddels hebben we een twee-in-één-verjaardag gevierd: omdat opa Karst jarig was ná onze verhuizing, hebben we zijn verjaardag samen laten vallen met die van mij. En we troffen het enorm: prachtig weer, op het Molkomse openluchtmuseum was er een grote koekjesproeverij (meer dan 60 soorten, je kon bij de koffie 7 koekjes kiezen), en Richard had voor de tweede opera uit Wagner's Ring der Nibelungen vier kaarten kunnen krijgen. Voor Marina en Eva even een moeilijk moment toen er bekende muziek langskwam, die ze kenden uit de film The Blues Brothers en van het computerspelletje Hamstervliegen, maar verder een fenomenale avond. Opa Karst was natuurlijk mee (voor Yuri was het een beetje te lang allemaal, die bleef lekker thuis gamen). Ook die avond bleef het warm: in de eerste pauze van de opera zagen we een flink deel van de orkestleden een verkoelende duik in de Klarälven nemen. Gelijk hadden ze!

Over mobieltjes en Nobelbanketten.

Toen ik in oktober vorig jaar naar huizen was gaan kijken, werd mij al snel vol trots verteld dat Ericsson uit Grums kwam. Zijn huis zou nu en museum zijn. Reden voor ons om daar eens te gaan kijken. We waren een beetje bang voor touringcars met toeristen, maar we waren de enige bezoekers op dat moment. Gelukkig maar, want het was een klein huisje.  

Aan de ene kant van de ingang de keuken (waar je nu ook de kaartjes ,een paar brochures en erg mooie kaarten kon kopen), een kamer en een mini-kantoortje,



aan de andere kant de tentoonstelling.




Aan de andere kant van de parkeerplaats verwees een bordje naar een zilvermijn. 1,3 Km, dat dacht opa Karst wel te kunnen lopen heen en terug.

Onderweg hebben we weer heerlijk bosbessen lopen eten. Op de terugweg niet meer, want toen hadden we onderstaande waarschuwing gezien, vlak bij de mijn, dat je je handen moet wassen nadat je de grond of stenen hebt aangeraakt, dat kinderen vooral niets in hun mond moeten stoppen. Ik ging me afvragen in hoeverre koper, zink, cadmium, lood en zilver in bosbessen terecht kunnen komen... Die doofheid van Beethoven bleek toch uiteindelijk door een loodvergiftiging te zijn gekomen?

Mensen vragen zich vaak af, waarom de houten huizen in Zweden zo vaak rood zijn geschilderd. Welnu, de verf bevat een ijzerhoudende grondstof, aanvankelijk min of meer door toeval, omdat ijzer nu eenmaal in grote hoeveelheden in de bodem zit, kijk maar naar kleur van de steen op de foto, maar het bleek ook een uitstekende bescherming te zijn tegen het klimaat.

Een blik op de kaart wees uit, dat we daar ook vrij dicht bij een befaamde linnenweverij waren, dus we reden door naar Klässbol. Eerst fika natuurlijk, in een oude molen, waar we de koffie in een grote koperen ketel geserveerd kregen, en daarna rondgekeken tussen de apparaten, en, uiteraard was er gelegenheid een en ander aan te schaffen... Het tafellinnen van de staatsbanketten, en voor de diners ter gelegenheid van de uitreiking van de Nobelprijzen wordt hier geweven. Ik heb me laten vertellen dat er voor elk volgend Nobel-banket een nieuw ontwerp wordt gemaakt.

Bosbessen.

Heerlijk wandelweer vandaag, dus vanmiddag even het bos in. En aangezien er vele vierkante kilometers gevuld zijn met bosbessenstruiken, gingen er een paar plastic bakjes mee. Die gaan dus voortaan elke wandeling mee, want samen met aardbeien uit de tuin én slagroom is het wel een héél lekker tussendoortje! Of toetje. Maar ze hebben het niet gered tot na het avondeten, ik kon nog juist op tijd bovenstaande foto maken.

Hoog bezoek.

Lang, heel lang geleden, schreven we de laatste blog... Maar we hadden een goede reden: vorige week zaterdag op Oslo Gardermoen Marina en opa Karst opgehaald. Bij thuiskomst eerst een klein feestje gehouden vanwege Marina's VWO-diploma,




en daarna een warme week gehad.
Lekker buiten gebarbecued, crocket gespeeld,

opblaasbootje uitgetest,



en natuurlijk de buurt verkend.

 Eergisteren de drie kwartetgenoten van Richard hier gehad voor een lánge repetitie, we zijn meteen maar gaan grillen buiten, en 's avonds om 11 uur dook iedereen nog even het meer in - het was érg warm die dag.