Over mobieltjes en Nobelbanketten.

Toen ik in oktober vorig jaar naar huizen was gaan kijken, werd mij al snel vol trots verteld dat Ericsson uit Grums kwam. Zijn huis zou nu en museum zijn. Reden voor ons om daar eens te gaan kijken. We waren een beetje bang voor touringcars met toeristen, maar we waren de enige bezoekers op dat moment. Gelukkig maar, want het was een klein huisje.  

Aan de ene kant van de ingang de keuken (waar je nu ook de kaartjes ,een paar brochures en erg mooie kaarten kon kopen), een kamer en een mini-kantoortje,



aan de andere kant de tentoonstelling.




Aan de andere kant van de parkeerplaats verwees een bordje naar een zilvermijn. 1,3 Km, dat dacht opa Karst wel te kunnen lopen heen en terug.

Onderweg hebben we weer heerlijk bosbessen lopen eten. Op de terugweg niet meer, want toen hadden we onderstaande waarschuwing gezien, vlak bij de mijn, dat je je handen moet wassen nadat je de grond of stenen hebt aangeraakt, dat kinderen vooral niets in hun mond moeten stoppen. Ik ging me afvragen in hoeverre koper, zink, cadmium, lood en zilver in bosbessen terecht kunnen komen... Die doofheid van Beethoven bleek toch uiteindelijk door een loodvergiftiging te zijn gekomen?

Mensen vragen zich vaak af, waarom de houten huizen in Zweden zo vaak rood zijn geschilderd. Welnu, de verf bevat een ijzerhoudende grondstof, aanvankelijk min of meer door toeval, omdat ijzer nu eenmaal in grote hoeveelheden in de bodem zit, kijk maar naar kleur van de steen op de foto, maar het bleek ook een uitstekende bescherming te zijn tegen het klimaat.

Een blik op de kaart wees uit, dat we daar ook vrij dicht bij een befaamde linnenweverij waren, dus we reden door naar Klässbol. Eerst fika natuurlijk, in een oude molen, waar we de koffie in een grote koperen ketel geserveerd kregen, en daarna rondgekeken tussen de apparaten, en, uiteraard was er gelegenheid een en ander aan te schaffen... Het tafellinnen van de staatsbanketten, en voor de diners ter gelegenheid van de uitreiking van de Nobelprijzen wordt hier geweven. Ik heb me laten vertellen dat er voor elk volgend Nobel-banket een nieuw ontwerp wordt gemaakt.