Lente?

Volgens buurman Kurt draait zondag de wind naar zuidelijke richtingen, en krijgen we echt lente.

Door alle nieuwigheid hier zijn we behoorlijk ons gevoel voor "tijd van het jaar" kwijt. We hebben zoveel mooi weer, dat we ons haast aan de Mediterranee wanen, ook al door het prachtige heldere licht, en de strakblauwe luchten. Ondertussen is de sneeuw beetje voor beetje aan het dooien, om in de nachten weer op te vriezen, zodat het paadje naar onze voordeur gevaarlijk glad is. We kunnen in de supermarkten geen strooizand meer vinden, en met de nachtelijke temperaturen is zout geen optie. Teveel sneeuw ook voor zout, en we willen onze tuin niet verpesten. Gelukkig kregen we een emmer strooizand van de moeder van Denise. Denise, het Nederlandse meisje wat hier vlakbij (naar Zweedse maatstaven) is komen wonen, wordt nu elke ochtend door haar moeder hier afgezet, zo tegen half acht, om dan samen met Yuri en Eva met de bus naar school te gaan.

Maar om nu even op de lente terug te komen (ik ben altijd al goed geweest in afdwalen, ook buiten nooit enig gevoel voor richting gehad...), ik was nog maar amper terug uit Oslo, of er begonnen wat sneeuwvlokjes naar beneden te dwarrelen, en gisteren heeft het de hele dag gesneeuwd. Een cm of vier hebben we wel weer liggen, krakend vers (echt krakend, heerlijk om doorheen te lopen!), en stralend wit. Vanochtend eerst mist, maar het is nu kwart voor elf, we hebben weer zon. Veel zon. Buiten is het -2,3. Misschien moeten we onze interpretatie van lente wat bijstellen? In ieder geval gaan we zo nog maar even nieuwe vetbollen ophangen voor de vogels.