Een auto kopen zonder Personsnummer?

Nadat ik met een pak formulieren was aangekomen bij het adres waar ik die volgens de aardige mevrouw bij Skatteverket zou kunnen inleveren, vond ik een briefje op de deur met de mededeling dat met ingang van 1 september op dat adres geen kantoor meer was gevestigd. Het briefje verwees ons naar, jawel, het adres van de aardige mevrouw, waar ik eerder die week was. Hoezo van het kastje naar de muur? Gelukkig hadden ze daar een brievenbus, dus ik hoefde niet wéér een nummertje te trekken. Had die aardige mevrouw toch blijkbaar iets gemist bij de briefing. Maar goed, alle formulieren waren nu de deur uit, en we konden verder met het volgende project: de auto.

Hyundai I30, 3 jaar oud, 6300 mil oftewel 63000 km op de teller. Bij de garage werd aanvankelijk bedenkelijk gekeken toen Richard nog geen Personsnummer bleek te hebben, maar toen we vertelden dat dat wel vreemd was, omdat een huis kopen geen probleem was, en dat hij inmiddels al wel een Samordningsnummer van Skatteverket had gekregen, werd er even overlegd met de chef. Inderdaad geen probleem. Het koopcontract werd getekend, ze gingen een set winterbanden voor de auto bestellen, anders zouden we er tot 1 april niet mee mogen rijden. Dat laat je hier wel uit je haren overigens: de grotere wegen zijn prima, behalve als er net 20 cm sneeuw is gevallen, maar de kleinere wegen worden alleen geschoven, dus kunnen verraderlijk glibberig zijn. En een autoverzekering zouden ze ook voor ons aanvragen.

Vrijdag bellen, met een beetje geluk zou de auto klaar kunnen staan, en anders zeker op maandag. Dat zou een perfecte timing zijn, want zaterdag, vandaag dus, moest de huurauto weer ingeleverd worden.

Vrijdag gebeld. Keuzemenu in het Zweeds, daarna een aardige dame die Richard doorverbond. Ja, er was toch een probleempje, want ze konden de auto niet registreren zonder Personsnummer. Maar misschien kon Richard de belastingdienst bellen, daar zouden ze hem misschien kunnen helpen.

Belastingdienst gebeld. Keuzemenu in het Zweeds, daarna een aardige dame die Richard doorverbond. Dan zou hij naar de Rijksdienst van het Wegverkeer kunnen bellen, misschien konden ze hem daar helpen.

Rijksdienst van het Wegverkeer gebeld. Keuzemenu in het Zweeds, daarna een aardige dame die Richard doorverbond. Nee, dat Personsnummer was niet het probleem, een Samordningsnummer volstond ook. Ze hadden alleen het woonadres nodig, en dat kon niet per telefoon, dat moest per fax. Maar dan kon Richard misschien de garage even bellen, misschien konden ze het daar voor hem regelen.

Garage gebeld. Keuzemenu in het Zweeds, daarna een aardige dame die Richard doorverbond. Och ja, dat adres, dat waren ze helemaal vergeten. Ze gingen dat meteen faxen, en dan zouden ze terugbellen zodra ze een reactie hadden.

Richard ging maar even fietsen met Yuri, want met al het geregel en de zere voeten van de laatste tijd was er van beweging in de buitenlucht vrijwel niets terecht gekomen. En de zon scheen maar steeds. Binnen 10 minuten had ik hem alweer aan de telefoon: de garage had al gebeld dat alles in orde was, we konden de auto halen, ze gingen hem ondertussen nog even wassen. Drie kwartier later zaten we met de laptop met het telebankierprogramma op kantoor bij de garage, de betaling verliep zonder verdere problemen, en nog een kwartier later waren we een auto en een prachtige bos tulpen rijker.

Het uit Nederland meeverhuisde borreltje hebben we ná thuiskomst gedronken!