woensdag 15 december 2010

Het huis is boos...

Twee dagen vóór we op vakantie gingen kwam de makelaar om de verkoopopdracht en de sleutels in ontvangst te nemen, zodat er tijdens onze afwezigheid foto's gemaakt konden worden om het huis alvast op Funda te kunnen zetten. Een goede drie weken later kwamen we thuis, in de regen, en in het donker (wat een verschil met noord-Zweden!), en zagen we de affiches voor de ramen. Inderdaad stonden er heel wat foto's op Funda, en er bleken zelfs al kijkers geweest te zijn. Onder andere iemand die er al in september in had gewild. Stel je voor zeg, dat zou mooi parallel gelopen hebben met de wens van Värmlands Operan om Richard al meteen na de zomervakantie te laten beginnen. Toch moesten we daar nog even niet aan denken...

De volgende actie was deelname aan de kijkavonden op donderdag. Dat we daaraan deelnemen werd op de website van de makelaar vermeld, en een eventuele geïnteresseerde zou dan zonder afspraak mogen komen kijken. We kregen een paar mooie presentatieimappen, en het verzoek om kijkers te vragen een kaart in te vullen zodat de makelaar kan bellen met de vraag hoe ze het huis vonden. Ze zouden vragen over het huis daar dan ook op kwijt kunnen. Dus ik gooide mijn lesrooster om: geen lessen meer geven op donderdagavond, wat gelukkig voor de leerlingen niet zo'n probleem was. En voor ons werd het zaak om het huis netjes te maken en te houden.

Maar het huis werd boos, dat we het, na de grote opknapbeurt van 2 tot 4 jaar geleden, zomaar opeens van de hand wilden doen. Op een donderdagochtend kwam ik beneden, wilde de vaatwasser openen om er onze lievelingsbekers uit te halen voor de koffie, en zag dat er een flinke laag water in stond. De vaat was duidelijk niet schoon. Goed, na het ontbijt zeven goed schoonmaken dan maar, nu eerst het espressopotje op het gas. Deed de ontsteking het niet. Lucifers brachten uitkomst. Na het ontbijt alle prut uit de vaatwasser geschept, zeven er uit, zat niet veel méér in dan anders, de bodem losschroeven hielp ook al niet. Bovendien bleek, toen ik alles met heet water wilde uitspoelen, dat er helemaal geen heet water was: boilertje onder de afwasbak deed het niet. Niet leuk. Keukenman gebeld, die kwam laat op de avond, dus we waren dit keer héél blij dat er géén kijkers waren geweest! Vrijdags kwam de electricien tot de conclusie dat hij voor een serieuze reparatie eigenlijk ook nog even het spatscherm van de fornuis moest loshalen, want hij meende zich te herinneren dat hij daar leidingen had doorgetrokken. Maar ja, het huis staat te koop, en dat is allemaal wel drastisch, en helemaal zeker was hij er niet van, dus hij heeft het provisorisch opgelost door de leidingen ergens anders aan te sluiten, maar dan moeten we niet alle apparatuur tegelijk aanzetten.

Enfin, eind goed al goed, het viel, vonden ze, ook nog onder de garantie.

Twee weken later deed de wasemkap het niet.

Geen licht, geen afzuigfunctie, dus dat werd pasta koken met het raam open. Dus waren we alsnog de klos. Gelukkig bleken er inderdaad leidingen achter het spatscherm te zitten, maar de goede man moedt wel een heel eind daarboven ook nog een geul uitbikken om er bij te kunnen. De leidingen die er zaten waren bij de verbouwing niet in gebruik, en men heeft niet bedacht dat het wel eens hele oude leidingen zouden kunnen zijn. Die hebben namelijk de neiging om door te branden als je er nieuwe apparatuur op aansluit. Daarom rook het dus de voorgaande dagen zo raar in de keuken, en daarom waren we toch wel blij dat we er zonder brand mee weg zijn gekomen...

En vanmorgen haalde Marina haar fiets uit de schuur:
- Hé mam, moet je die buitenkraan eens zien!
Ben nog nooit zo snel op mijn sloffen de sneeuw in gelopen.... Ik zou willen dat mijn tuinsproeier zo'n mooie nevel over de planten liet neerdalen, maar vanuit een buitenkraan zie ik het toch niet zo graag. Snel dichtgedraaid, en daarmee was dit euvel gelukkig eenvoudig verholpen: alleen de aansluitring van de slang aan de kraan was stukgevroren, de waterleiding zelf was nog heel.

Volgens mij moeten we gewoon zo snel mogelijk gaan verhuizen...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten